Uważam, że...

– Zostałem posłem w 1989 roku. Sprawowałem mandat w polskim Sejmie przez 20 lat i powiem szczerze, że w 2009 z chęcią odszedłem z Sejmu do Parlamentu Europejskiego, dlatego, że obserwowałem przez te lata zjawiska, które mnie niepokoiły: obniżanie się jakości polskiej czołówki politycznej i absolutny wzrost agresji w kontaktach wzajemnych. Uważam, że agresja teraz przekracza wszelkie granice.

W mojej ocenie w unijnych instytucjach agresywne wystąpienia zdarzają się incydentalnie. W Parlamencie Europejskim nie ma takiej atmosfery niechęci i agresji, jaką się obserwuje w polityce polskiej.

W polskiej polityce rywal polityczny to nie przeciwnik, ale wróg i najlepiej go zdeptać. Pan Paweł Adamowicz, zamordowany prezydent Gdańska, też takie momenty przeżywał i nie udawajmy, że tego nie było.

Janusz Zemke

19 stycznia 2019 r.

– W Komisji Transportu Parlamentu Europejskiego pracujemy nad różnymi regulacjami prawnymi, które są nie tylko analizami teoretycznych ekspertyz dot. europejskiego systemu transportu drogowego, powietrznego czy wodnego.

Ostatnio celem naszych analiz i decyzji było ograniczenie, a wręcz znaczące wyeliminowanie rosnącej liczby wypadków na europejskich drogach.

Do tej pory kładziono głównie nacisk na minimalizowanie skutków wypadków poprzez wyposażanie pojazdów np. w pasy bezpieczeństwa, poduszki, zmianę konstrukcji samochodów. Dzisiaj przesuwa się ten akcent na wykrywanie zagrożeń i niedopuszczanie do wypadków, czyli – czujniki cofania, ograniczniki prędkości, system utrzymywania auta na pasie ruchu, sygnalizacja parkowania, wykrywanie stanu trzeźwości kierowcy, itp.

W takie mechanizmy wyposażone są już auta z najwyższej producenckiej półki. Politycy w Parlamencie Europejskim, zwłaszcza członkowie Komisji Transportu, w której pracuję od 10 lat – chcą zdecydować poprzez przygotowywane regulacje prawne, by takie mechanizmy stały się obowiązkowym podstawowym wyposażeniem wszystkich produkowanych w krajach Unii Europejskiej pojazdów.

Termin wdrożenia tych postanowień wobec producentów pojazdów określiliśmy na 2019 rok. Wg szacunków Komisji Europejskiej pozwoliłoby to wyeliminować śmiertelne wypadki na drogach Unii najdalej do 2050 r.

Jeśli nawet wpłynie to na zwiększenie ceny aut, to skutek w postaci postępującego eliminowania wypadków na drogach jest tego warty. Wg unijnych danych przyczyną aż 90 proc. wypadków są błędy człowieka.

Janusz Zemke

Bruksela,
5 stycznia 2019 r.

***

– Podpisany w listopadzie przez bydgoskie Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 2 w Bydgoszczy kontrakt na wojskowe drony może otworzyć firmie nowe horyzonty. WZL mają kadry i możliwości, mogą wyrosnąć na potentata na rynku dronów.

Kontrakt na dostawę w sumie dwunastu zestawów dronów - każdy liczący po pięć sztuk aparatów - przemknął trochę niezauważony, ale może dać tej firmie olbrzymie możliwości rozwojowe na przyszłość.

Drony obserwacyjne są jak najbardziej potrzebne, gdyż jesteśmy podczas realizacji programu modernizacji Homar. Zakupimy od Amerykanów artylerię rakietową dalekiego zasięgu. W USA te wyrzutnie są znane pod nazwą HIMARS.

Wartość kontraktu oszacowano na 655 mln dolarów. Drony mają wspierać dywizjon takich wyrzutni, których pociski mogą razić cele odległe nawet o 300 km. Tyle że bez rozpoznania pola, taka artyleria jest ślepa. Stąd rozpoznawcze bezzałogowce z WZL...

Powiedzmy sobie szczerze, że z remontów poradzieckich samolotów WZL długo by się nie utrzymały. Nie wiem, na ile prace są zaawansowane, wiadomo jednak, że ogólne opóźnienie to trzy lata, bo program dronów został wstrzymany przez Antoniego Macierewicza.

Podpisanie 30 listopada 2018 roku umowy dotyczącej budowy dronów systemu Orlik, to wynik decyzji MON o realizacji tego programu przez polskich producentów.

Przypomnijmy, że podczas targów Air Fair 2017 w Bydgoszczy Polska Grupa Zbrojeniowa SA, Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 2 oraz PIT-Radwar SA powołały konsorcjum do udziału w postępowaniu prowadzonym przez Inspektorat Uzbrojenia.
Ofertą konsorcjum jest system o nazwie PGZ-19R, oparty na wcześniej opracowanym bezzałogowcu.
Samolot ma rozpiętość skrzydeł 5,4 m, prawie trzy metry długości i niecały metr wysokości. Przewozi się go w skrzyni, a przygotowanie do użycia zająć ma obsłudze maksymalnie pół godziny.

Dron to najważniejszy element całego systemu, ale nie jedyny... To także naziemna stacja kontroli, terminal danych na ziemi oraz dwa przenośne terminale wideo.

Zawarcie tej umowy należy jak najbardziej pochwalić...

Janusz Zemke

28 grudnia 2018 r.

***

– Państwa Unii Europejskiej są dużymi eksporterami uzbrojenia. W ostatnich pięciu latach z Unii Europejskiej wyeksportowano broń o wartości 27 proc. ogólnoświatowego eksportu, co oznacza, że Unia jest po Stanach Zjednoczonych (34 proc.) drugim dostawcą broni.

Niestety, są liczne sygnały, że broń ta jest wykorzystywana także w państwach, do których obowiązuje zakaz eksportu, jak np. w Jemenie. Są także przypadki, że wyprodukowaną w UE broń i amunicję znajdowano przy bojownikach DAISH w Syrii i Iraku. Informacje te wskazują, że obowiązujące europejskie przepisy ws. wywozu broni, nie są skutecznie egzekwowane. Oczywiście główny obowiązek w zakresie kontroli eksportu broni spoczywa na państwach, z których wywodzą się eksporterzy.

Uważam, że również Unia Europejska mogłaby przyczynić się do skuteczniejszej kontroli eksportu broni. Wymagałoby to w szczególności zwiększenia kompetencji i liczby pracowników Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, którzy zajmowaliby się analizą zezwoleń na wywóz i egzekwowaniem prawa w państwach członkowskich. Podstawowym problemem nie jest bowiem słabość przepisów prawnych, lecz przypadki obchodzenia obowiązujących rozwiązań.

Janusz Zemke

Strasburg,

15 listopada 2018 r.

***

– Nie mam żadnych wątpliwości, że musimy ograniczać emisję CO2. Jest ona bowiem jedną z podstawowych przyczyn pogarszania się stanu środowiska naturalnego.
Warto przypomnieć, że – dla przykładu – silnik samochodu 2.0 TDI, o mocy 140 KM emituje 143 g CO2 na każdy przejechany kilometr. Oznacza to, że podczas 100 km jazdy, do atmosfery uleci, tylko z tego samochodu, 15 kg CO2. Jest to oczywiście nie do zaakceptowania. Dlatego, propozycję ograniczania emisji CO2 uważam za słuszną, tak by do roku 2050 zmniejszyć ją o 60 proc. Co do tego, wątpliwości nie mam.

Moje zastrzeżenia wynikają jednak z faktu, że proponowane założenia muszą być realistyczne. Przemysł motoryzacyjny musi mieć rzeczywiste możliwości dostosowania się do nowych, bardzo ograniczonych norm emisji CO2. Jeżeli nie zapewnimy przemysłowi odpowiednich warunków prawnych i finansowych, to radykalnie wzrosną koszty ponoszone przez producentów samochodów, co w konsekwencji będzie zniechęcało do zakupu nowych samochodów.

Poparłem w pracach parlamentarnych wszystkie te poprawki, które zapewniają realne wsparcie dla upowszechniania czystych ekologicznie pojazdów. W szczególności musimy finansowo wspierać, także ze środków budżetu Unii Europejskiej, innowacje technologiczne i postęp techniczny, np. przy produkcji znacznie bardziej wydajnych baterii do tych pojazdów.

Janusz Zemke

Strasburg,
15 października 2018 r.

***

– Należę do osób, które uważają, że Europa musi brać większą odpowiedzialność za własne bezpieczeństwo. Istotny jest oczywiście udział 25 z 28 unijnych państw w NATO, ale coraz ważniejsze będą własne zdolności wojskowe i przemysłowe. To zdolności naukowo-badawcze i przemysłowe decydują ostatecznie o jakości technicznego potencjału wojska.

Niepokojący jest w związku z tym fakt, że pracujące na potrzeby obronności placówki badawcze i przemysł przeżywają w Europie wiele problemów, do których głównie należy mała efektywność rozproszonych badań i wdrożeń oraz szczupłość środków finansowych na obronę.

Warto przypomnieć, że Europa jako całość wydaje na obronę tylko 1,34 % PKB.
Dobrym pomysłem jest zatem powołanie Europejskiego Funduszu Obronnego oraz wyodrębnienie po raz pierwszy w projekcie budżetu unijnego specjalnych środków na poprawę bezpieczeństwa i obrony, które w kolejnej perspektywie budżetowej powinny wynosić 32 miliardy euro.
Jeżeli plany te zostaną zrealizowane, to po roku 2021, powinniśmy zauważyć postęp w poziomie techniki wojskowej w Europie.

Janusz Zemke

Strasburg,

5 lipca 2018 r.

***

– Obywatele Unii oczekują, że Unia weźmie znacznie większą odpowiedzialność za wspólne bezpieczeństwo. To znajduje wyraz w całym szeregu działań, jakie są podejmowane w ostatnich czasach. Warto przypomnieć tutaj o powstaniu PESCO (Permanent Structured Cooperation), warto przypomnieć o powołaniu Europejskiego Funduszu Obrony, ale także o tym, że w planach na lata 2021–2027 przewiduje się aż 32 miliardy euro na bezpieczeństwo wspólne. Jest to przyrost o 28 proc.

Uważam, że właśnie w tych wyższych kwotach mamy także szanse na to, żeby znaleźć znacznie większe środki na cyberobronę, bowiem dzisiaj są to zagrożenia, z którymi spotykamy się każdego dnia. Ale przecież można łatwo przewidzieć, że będzie tych zagrożeń coraz więcej. Trzeba zatem wydawać także więcej pieniędzy na cyberbezpieczeństwo.

Janusz Zemke

Strasburg,

13 czerwca 2018 r.

***